Raiders of the Lost Cinema
In 2008 vond men in het Museo de Cine in Buenos Aires een 16 mm kopie van
Metropolis met daarop meer dan 25 minuten materiaal, dat al jaren als verloren werd beschouwd.
Kijk, ik bewaar alles. Als ik er maar een plek voor heb (of eigenlijk niet eens) gooi ik niets weg.
Dat is in de fysieke wereld best onpraktisch, omdat nu eenmaal alles ruimte inneemt, maar digitaal is het een uitkomst. E-mails uit 1998? Heb ik. Word Perfect scenario's van de Filmacademie uit 1994? Check. 3D bestanden van mijn eindexamenfilm? Kan ik zo bij. Tenminste...als ik ze kan vinden en – en dat is nog belangrijker – als ik ze kan openen.
Want daar gaat het nog wel eens mis.
Ik heb alles braaf gekopieerd van floppy disk, naar CD-rom, naar harde schijf en nu steeds vaker naar de
Cloud, maar bestanden van 20 jaar geleden openen is niet alleen een kwestie van ze kunnen vinden.
Soms bestaan de computers niet meer, waarop ik het gemaakt heb, of ondersteunt de laatste versie van de software de oude bestandsindeling niet meer en dus gaat wat er in die bestanden staat verdwijnen.
Niet omdat het weg is, maar omdat niemand er meer wat mee kan. Zo heb ik nog stapels VHS-banden, waarvan de inhoud verloren gaat, deels omdat de tapes vergaan, maar ook omdat er geen VHS-spelers meer te koop zijn.
En kijk, ik ben ervan overtuigd dat de wereld gewoon doordraait zonder dat mijn Groep 8-musical voor de eeuwigheid bewaard wordt, maar dat doet niets af aan het probleem van de digitale vergetelheid.
Het probleem is tweeledig: het is nu al zo dat er films zijn die wel op VHS uitkwamen, maar die nooit op DVD zijn verschenen, laat staan op Blu-Ray of dat ze beschikbaar komen op Video on Demand. En dan gaat het echt niet alleen om cheapo B-films, maar ook klassiekers, waarvan het niet meer rendabel is om ze een digitaal tweede leven te geven. Maar ook digitaal is niet ideaal:
Als een digitaal bestand stuk is, dan mist er niet een paar minuten, maar is meteen alles weg. Alleen daarom zou ik het liefste zien dat elke digitale film ook een back-up print op fysieke film zou krijgen.
Zodat het soort cinematografisch Indiana Jones-werk dat Metropolis redde, mogelijk blijft. Stel je dat eens voor: zo'n belangwekkende ontdekking doen, gewoon door een strook film tegen het licht te houden. Dat hoef je met een DCP niet te proberen.