Paniekvoetbal
Twee oenen zitten in een boot. Ineens ziet de ene oen dat de boot water maakt. Onverschrokken pakt de tweede oen een boor en maakt nóg een gat. 'Waarom doe je dat nu?' roept de eerste oen. 'Logisch toch? Dan kan het water er ook weer uit lopen.'
Hier dacht ik aan toen ik de reacties las op de gepresenteerde jaarcijfers van 2016. Het marktaandeel van Nederlandse films bleek gekelderd en iedereen buitelde in paniek over elkaar heen op zoek naar verklaringen en oplossingen, want er moet NU wat gebeuren.
Ja, er is een probleem, maar ik ben bang dat een aantal van de voorgestelde maatregelen het probleem erger maakt. Eén veelgehoorde opmerking is: er zijn teveel films. Dat is vreemd.
Op diezelfde bijeenkomst werd de stijging van het totale aantal bioscoopbezoekers deels toegeschreven aan de toename van zalen en stoelen. Oftewel: door meer aanbod. Dan is meer aanbod van Nederlandse films toch juist goed, zou je denken?
Het Filmfonds wil inzetten op meer geld voor minder films. Zodat er betere films komen, die ook meer aandacht kunnen krijgen.
Ik zou graag één voorbeeld willen horen van een 'kwaliteitsfilm' (Oh, wat haat ik dat woord) van het afgelopen jaar die hiervan geprofiteerd zou hebben. Zou het niet maken van
Renesse zorgen voor meer dan 58.000 bezoekers extra voor
Publieke Werken? Of zou het vergroten van het budget van gelauwerde Oscar-inzending
Tonio de kwaliteit nóg hoger hebben gemaakt én nog eens voor extra bezoekers hebben gezorgd? Natuurlijk niet. Zoals de
Transformers-films bewezen hebben, heeft kwaliteit nauwelijks invloed op het aantal bezoekers.
Maar het is complexe materie. Om het bij mezelf te houden: In 2014 waren er drie Sinterklaasfilms, samen goed voor bijna 400.000 bezoekers verdeeld over 243.000, 88.000 en 58.000. Volgens de nieuwe plannen waren dat dus twee films teveel.
Het jaar daarop was er maar één film.
Die 240.000 bezoekers trok.
Dat was goed voor de twee distribeurs zonder film, die geen verlies draaiden. Neutraal voor de distributeur van deze, omdat het aantal bezoekers gelijk bleef, maar slecht voor het marktaandeel van de Nederlandse film, want in totaal 140.000 bezoekers minder.
Meer films in 2014 waren dus goed voor het marktaandeel, slecht voor het rendement.
Zoals Geert Wilders inmiddels weet is het niet altijd slim om standaard 'minder, minder, minder' te roepen, als je een probleem ziet. Misschien moeten er juist wel 'meer, meer, meer' films komen. Maar in ieder geval 'minder, minder, minder' paniekvoetbal.