Dit had de enthousiaste column moeten zijn over hoe 2021 een veel beter jaar is geworden dan 2020. Het jaar waarin we samen Corona eronder hebben gekregen en dat vieren door en masse de bioscopen op te zoeken.

Dit jaar geen sombere cijfers over hoe slecht het met de sector gaat, maar rapport na rapport over volle zalen en human interest verhalen over popcorntekorten in de bios door de aanhoudende vraag.

Helaas wordt die column geschreven en gelezen op een andere Aarde in het multiversum, want hier op Earth Prime bevinden we ons nu al anderhalf jaar in een soort onbestemde Twilight Zone, waarbij we keer op keer op de achtbaan van de Coronagolven maatregelen nemen.

Alles dicht. Alles open. Sommige dingen dicht. Andere half open. En het wordt - in ieder geval in Nederland - steeds moeilijker om te begrijpen op basis waarvan die maatregelen genomen worden.

Er is een Sesamstraatsketch waarin Ernie eindelijk van plan is om al zijn rotzooi op te ruimen, maar niet weet waar te beginnen.

Hij begint met al het speelgoed met ladders, daarna doet hij al het speelgoed met wielen, daarna al het speelgoed dat rood is. Uiteindelijk is hij heel tevreden, maar ligt de kamer nog vol met zooi, omdat hij netto alleen zijn brandweerauto heeft opgeruimd.

Daar doet het overheidsbeleid me soms aan denken. Terwijl het over het grote geheel zou moeten gaan, polderen de politici over een uurtje hier en een half uurtje daar en uiteindelijk wordt alleen de brandweerauto opgeruimd en is iedereen heel tevreden omdat ie voor zijn eigen belangengroep weer wat heeft weten te organiseren, totdat het weer mis gaat en niemand lijkt ervan te leren.

Wat dat betreft zitten we eerder in de Coronaversie van Groundhog Day. Iedere dag opnieuw worden we wakker en trekken naar het virtuele dorpsplein om te kijken of Jaap van Dissel vandaag zijn eigen schaduw ziet voor 'Six more weeks of lockdown!'

Dus nee, dit is niet die glorieuze column over hoe het in 2021 allemaal beter is gegaan, maar als filmmakers hebben we keihard gewerkt aan mooie, leuke en spannende films om ervoor te zorgen dat zodra (niet àls, maar zodra) de zalen weer volop open zijn, iedereen weer terug volop kan genieten van die voor ons allemaal oh zo essentiële sector.